1000 jaar Gentsekoop
Van roggebrood tot coupe caramel
Met 26 jaar op de teller zijn het bakkerskoppel Filip en Sofie al oude bekenden in de buurt. Maar het ruikt al langer naar brood en banket op de Antwerpsesteenweg 17. Véél langer — al 163 jaar om precies te zijn.
Over oude handelszaken vind je in de archieven meestal enkel officiële papieren. Een foto is al zeldzaam. Het mooie is dat we hier wél de petite histoire kennen. Bij het eeuwfeest van de bakkerij in 1960 voerde bakkersfamilie De Smet (geen familie van Filip en Sofie) namelijk een toneelstukje op van hun geschiedenis. ‘Van roggebrood tot coupe caramel’ heette het. Voor de opvoering moesten ze niet ver lopen, want het zaaltje White Star lag naast de bakkerij.
Het verhaal (en het toneelstuk) begint in 1860, wanneer Louis Temmerman en zijn vrouw Marie Thérèse een stuk grond op het oog hebben “buiten de Antwerpsche poort”, zoals de Dampoort toen nog heette. In die tijd waren er nog twee stations: Gent-Eeklo (waar nu de parking van Gent Dampoort is) en Gent-Waas (aan de huidige bushaltes). De bouwgrond lag vlakbij Gent-Waas en extra klandizie voor Louis was dus verzekerd.
Zonder ik het vergeet, ik wil u feliciteer de tout coeur!
De doodnerveuze bakker stond voor de koop van zijn leven. De notaris in het stuk spreekt een sappig mengsel van Frans en Gents. “Es da goed begreep, monsieur Temmerman?” Louis: “Da zal wel, denke kik. En kunnen wij binst een dreupelke drinken op zo’n gewichtige gebeurtenis?” Notaris: “Volontiers, monsieur Temmerman en… zonder ik het vergeet, ik wil u feliciteer de tout coeur!” En dan was de zaak beklonken, voor 2.200 Belgische frank.
Het stuk volgt de familiesaga doorheen de generaties. Soms sappig, soms romantisch, soms tragisch. De bakkerij draait op volle toeren. Zoon Theodoor Temmerman volgt Louis op, maar hij blijft “jonkman” (vrijgezel). Hij krijgt wel hulp van zijn nichtje Angèle Petit, die als elfjarig weesje was komen inwonen in het bakkershuis.
Richard De Smet, dertiende kind van de vroegere bakkersgast Theofiel, trouwt met Angèle en zij nemen de bakkerij over. Nog één sappig detail: Richard moest op zijn 14de al de ronde doen om het brood uit te dragen. Als hij terugkwam moest het paard naar de achtertuin en er was maar één weg daarheen: door de winkel en het hele huis door. Er stond dus een paard in de gang, en het was altijd hopen dat er niets zou uitvallen…
